Rosyjski Niebieski

Koty rosyjskie niebieskie są rasą naturalną, tylko w niewielkim stopniu poddaną wpływom hodowlanym człowieka. Jest to kot średniej budowy ciała, zgrabny i niezwykle elegancki. Ma jedwabiście miękkie futerko, krótkie i pluszowe o podwójnej strukturze włosa. Kot rosyjski posiada również na futrze charakterystyczny tylko dla swojej rasy srebrzysty nalot. Można powiedzieć, ze koty te "połyskują". Poza tym, wśród innych ras, kot rosyjski wyróżnia się lawendwym kolorem poduszeczek łap. Oprócz tej, jeszcze tylko jedna rasa posiada taki kolor poduszek - są to koraty. Opisując koty rosyjskie niebieskie nie można pominąć niezwykłego, ujmującego spojrzenia tych zwierząt. Oczy o kształcie migdałów i ich niezwykle intesywny zielony kolor sprawia, że niewiele osób potrafi oprzeć się temu kotu.
Poza niebanalną urodą, rasa ta posiada równiez niezwykły charakter. Koty te wyjątkowo mocno przywiązują się do swojego opiekuna. Są nadzwyczaj oddane, lojalne i wierne, ale w żadnym razie nie natrętne. Ciche, spokojne, choć bardzo kontaktowe i "rozmowne".

Cymric(Walijski)

Cymric, zwany też kotem walijskim, jest długowłosą odmianą bezogoniastych kotów z wyspy Man . Koty te wyhodowano w Kanadzie, gdzie pod koniec lat 60. pierwsze długowłose egzemplarze pojawiły się w rodowodowej hodowli Manksów. Początkowo ich narodziny ukrywano, by takimi "wybrykami natury" nie narażać na szwank nazwy hodowli. Wkrótce jednak uznano, że można z takich kociąt uzyskać nową, ciekawą rasę.
Nazwa rasy wymawiana "kumric" pochodzi od nazwy Walii w języku celtyckim. Koty cymric są rasą rzadką i mało rozpowszechnioną. Spowodowane jest to zwyrodnieniami w budowie miednicy, co powoduje bolesne dolegliwości i charakterystyczne "kicanie" przy poruszaniu się. U kotów walijskich dopuszcza się wszystkie odmiany barwne i wzoru rysunku. Najwartościowsze w hodowli koty walijskie w miejscu ogona posiadają wgłębienie.

Ragdoll

Ragdolle zaliczane są do drugiej co do wielkości rasy kotów domowych. Kocury są znacznie większe od kotek i mogą ważyć 6-10 kg, kotki osiągają przeważnie wagę 4-6 kg. Oczywiście mogą się zdarzyć osobniki nieco większe lub mniejsze od przeciętnej. Tylne nogi Ragdolla powinny być nieco dłuższe niż przednie, co nadaje mu charakterystyczny wygląd. Koty tej rasy rozwijają się bardzo długo i dopiero w wieku 3-4 lat osiągają pełną wielkość i ostateczny wygląd, a także pełną jakość i ubarwienie futra. Można więc porównywać Ragdolla do dobrego wina: im więcej czasu mija, tym lepiej wygląda nasz Ragdoll!

Ubarwienie
Oczy Ragdolla muszą być niebieskie. Futro jest bardzo miękkie i jedwabiste, od średnio długiego do długiego. Na brzuchu, piersi i szyi okrywa włosowa jest dłuższa. Ragdolle hoduje się w trzech typach ubarwienia: colourpoint (czyt. kolorpoint), mitted i bicolour (czyt. bikolor). Nazwy te oznaczają różne rozłożenie kolorowych oznaczeń i koloru białego na ciele kota:

Sokoke

Budowa

Sokoke jest kotem średniej wielkości, proporcjonalnym, o harmonijnej budowie ciała. Jego głowa jest dość mała, trójkątna, o lekko spłaszczonej czaszce. Nos prosty, średniej długości. Kości policzkowe osadzone wysoko, dobrze rozwinięte. Podbródek silny i wyraźny. Uszy średniej wielkości, szerokie u nasady, o zaokrąglonych końcach, z pędzelkami na koniuszkach. Oczy duże, szeroko rozstawione, w kształcie migdałów, w kolorze bursztynowym do jasnozielonego, błyszczące i pełne wyrazu. Ciało średniej długości, smukłe, dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu. Klatka piersiowa dobrze rozwinięta. Nogi długie i smukłe, o wyraźnej muskulaturze, tylne odrobinę dłuższe od przednich. Stopy owalne. Ogon dość długi, zwężający się ku końcowi.

Szata i umaszczenie

Włosy bardzo krótkie, błyszczące i dobrze przylegające do skóry. Sierść nie powinna sprawiać wrażenia jedwabistej. Podszerstek nieznaczny. Akceptowane wszystkie odcienie umaszczenia z czarnym pręgowaniem (tabby).

Charakter

Koty Sokoke są przyjazne, bardzo przywiązane do opiekuna. Są aktywne, żywe, lubią się wspinać. Wydają z siebie ciche miauknięcia, mając na celu prawdopodobnie próbę porozumienia się z człowiekiem. Niektórzy znawcy są zdania, że w naturze Sokoke charakteryzują się psim sposobem polowania – na zdobycz zasadzają się stadnie, każdy członek grupy ma przypisaną określoną rolę. Po polowaniu zakończonym sukcesem koty potrafią podzielić się zdobyczą.

Balijski

Przez długi czas nic się nie mówiło o tej atrakcyjnej rasie kotów, które dzięki żywemu usposobieniu, przywiązaniu do właściciela i zamiłowaniu do zabaw idealnie nadają się do współżycia z ludźmi. Już przed drugą wojną światową trafiały się w miotach kotów syjamskich hodowanych w Ameryce kocięta z dłuższym, jedwabistym futrem. Hodowcy niechętnie godzili się z tym faktem, bo mógł on podważać czystość rasy "błękitnokrwistych" syjamów. Do dzisiaj nie wyjaśniono, skąd się wziął w hodowli gen odpowiedzialny za długie włosy, skoro zatajono istnienie takich osobników w obawie, że hodowle mogłyby mieć trudności z rejestracją.
Jedni hodowcy uważają, że długie włosy mogły powstać wskutek mutacji, inni doszukują się pochodzenia tej cechy w eksperymentach hodowlanych z udziałem kotów perskich, z których wyłoniły się koty perskie z oznakami. Kiedy już się zdecydowano w latach 50. na systematyczną hodowlę tych kotów, to w krótkim czasie doceniono ogromne zalety tej długowłosej odmiany kota syjamskiego i po jej oficjalnym uznaniu we wczesnych latach 70. nadano rasie dźwięczną nazwę pochodzącą od wyspy Bali.
Koty balijskie mają wszystkie zasadnicze cechy takie same jak ich bezpośredni krewniacy - koty syjamskie. Są niezwykle zwinne w ruchu i pełne temperamentu. Ich "rozmowność" jest niezrównana. Kot balijski w ferworze zabawy głośno manifestuje swoją radość. Towarzyskie koty balijskie, skazane na bliski kontakt z ludźmi, potrzebują codziennej porcji głaskania i uwielbiają, gdy się do nich przemawia i domagają się pieszczot.
Ich budowa ciała jest taka sama jak u kotów syjamskich: są średniej wielkości, zgrabne, ciało mają długie i wytworne w ruchu. Raczej delikatna budowa kości i silne umięśnienie zapewniają im dużą sprawność ruchową. Walcowaty tułów nigdy nie może być ani zbyt szeroki, ani ociężały, a długie i wysmukłe kończyny takie wrażenie jeszcze potęgują. Tylne kończyny są nieco dłuższe od przednich, a łapy zgrabne, małe i owalne.
Głowa kotów balijskich jest średniej wielkości, pociągła, klinowata, przy czym "klin" biegnie w prostej i nieprzerwanej linii od czubka nosa do końców dużych, wysoko osadzonych i często szeroko otwartych małżowin usznych. Zagłębienie nad poduszeczkami z wąsami, zwane "pinchem", jest równie niepożądane jak zbyt szeroka mordka.
Płaska z przodu czaszka musi w profilu tworzyć jedną linię z prostym nosem. Długa i wysmukła szyja podkreśla delikatność głowy i reszty ciała, z którymi harmonizuje długi i cienki ogon. Jest on ostro zakończony i pierzasty, ponieważ jest pokryty długimi, jedwabistymi włosami. Futro kotów balijskich jest delikatne i jedwabiste, jednak nie tak gęste jak u innych ras półdługowłosych. Na barkach, szyi i grzbiecie jest raczej krótkie, na bokach i brzuchu dłuższe.
Z powodu braku podszycia futro podczas ruchu zwierzęcia jest falujące, dzięki czemu koty te mają gładką sierść i zawsze wyglądają wytwornie, jak uczesane. Ledwie zaznaczony kołnierz na szyi kotów balijskich, zwłaszcza młodych, sprawia, że są często mylone ze syjamskimi. Fascynujące są pełne wyrazu niebieskie oczy w kształcie migdałów, o typowym orientalnym wyglądzie, który jest wynikiem skośnego ich ustawienia. Osobniki o niewłaściwej barwie oczu lub nadmiernie ukośnym ich ustawieniu (zezowatości) nie nadają się do hodowli.
Odmiany barwne są identyczne jak u kotów syjamskich. Koty balijskie hoduje się we wszystkich uznanych odmianach barwnych syjamów, od kotów z ciemnobrązowymi oznakami poprzez koty z rudymi oznakami do kotów z oznakami tabby. W hodowli sprawdzoną metodą ulepszania typu (budowy głowy i reszty ciała) okazało się krzyżowanie od czasu do czasu ze syjamami, które wniosły te cechy do rasy balijskiej. Pochodzące z takich krzyżówek krótkowłose syjamy mają dziedziczne skłonności do długich włosów i są określane jako odmiana syjamów. Dla hodowli kotów balijskich mają one nieocenioną wartość.